|
تنفس صبح
*وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأْرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُون
دانشجوی پرشوری بودم، رشته ام رو دوست داشتم، اما با این حال همه کلاسهای دانشگاه توی وجودم اثر نمی گذاشت، در عوض بعضی های دیگه آنچنان من رو به وجد می آورد و در درونم شور خدایی ایجاد می کرد که فقط خود خدا می دونه
استادی داشتیم که کلاس فوق برنامه دینی – عرفانی برامون برگزار می کرد، چون خودش عالم عاملی بود، و رفتارش ساده و خاکی و در عین حال دوستانه بود حرفهاش توی کلاس کولاک می کرد، خدا رو توی وجودم منعکس می کرد، استاد واقعاً تندیس نور الاهی بود.
وقتی از کلاسش بیرون می اومدم تا چند روز یا حتی تا جلسه بعدی احساس عجیبی داشتم، انگار اصلاً نمی خواستم یا نمی تونستم گناه کنم،انگار بی میلی به گناه و عدم توان انجام گناه توی وجودم یه معنی می داد، آرامش و انرژی وصف ناپذیری تمام وجودم رو مسخر می کرد، می تونستم با خواب و خور کم فعالیت زیادی داشته باشم، مثل یه دوپینگ معنوی بود.
تجربه ی عجیبی بود و در عین حال جدید، فکر کردم اگر من با این کوچیکی اینقدر با یه جرعه عشق الهی، حال پیدا می کنم پس درک مقام عصمت اولیای خدا نباید کار سختی باشه ، اونها تحت تعلیم وحی اند، و معرفتشون به خدا کامله ، برای همین هم هیچ میلی به گناه یا حتی افراط توی مباح ها ندارند.
اما بعد از اون دوران دیگه کلاسی با این بار معنوی رو ندیدم، و به هم سن و سالهای خودم وبا حسرت نگاه می کنم که چرا الگو به اندازه همه شون نیست ، به اون روز ها که فکر می کنم خیلی غصه دار میشم چرا آدمهای خوب اینقدر کمند؟؟
حالا می فهمم چقدر یتیم هستیم که امام زمانمون رو کنار خودمون نداریم...راستی چرا؟...
میگن توزمان ظهور، آدمای خوب زیاد میشن...لازم نیست در به در دنبال الگوی انسانیّت و حیات طیّبه باشی و آخرشم با کلی آدم ریاکار یا عالم بی عمل روبرو بشی یا توی مشتت هیچی بزارن....
*« در زبور بعد از ذكر (تورات) نوشتيم: بندگان شايستهام وارث (حكومت) زمين خواهند شد» (انبیاء/105) نظرات شما عزیزان: شنبه 4 شهريور 1391برچسب:, :: 9:45 :: نويسنده : سحرحیدری
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ پيوندها
|
||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت: